گروه آموزشی هنرمند

آموزش عکاسی ، طراحی لباس ، گریم و مد

گروه آموزشی هنرمند

آموزش عکاسی ، طراحی لباس ، گریم و مد

۲ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «آموزش عکاسی» ثبت شده است

۲۵
اسفند

در دنیای عکاسی، دوربینهای  DSLR و بدون آینه Mirrorless طرفداران بسیاری دارند. هر کدام از این دوربین ها به دلیل کاربرد و ساختار ویژه‌ای که دارند، از قابلیت بالایی در عکاسی برخوردار می‌باشند. از نظر ساختار، این دو دوربین کاملا با یکدیگر متفاوت بوده و از مکانیسمی خلاف یکدیگر برای عکاسی استفاده می‌کنند. هر کدام از دوربین ها دارای مزایای ویژه خو هستند که در ادامه به بررسی هر کدام از آنها می‌پردازیم.

تفاوت دوربین DSLR و دوربین بدون آینه

دوربین DSLR

DSLR یا دوربین دیجیتال از مکانیزم آینه‌ای برای بازتاب نور از لنز دوربین به منظره یاب نوری استفاده می‌کند. به بیان دیگر به نور اجازه می‌دهد که به طور کامل از سنسور تصویر با خارج کردن آینه از مسیر، عبور کند. برای شرکت در کلاس آموزش عکاسی در اصفهان توصیه می‌شود که این دوربین ها را به دلیل قابلیت تعویض لنزی که دارند، در اختیار داشته باشید.

دوربین بدون آینه Mirrorless 

دوربین بدون آینه کاملا فاقد مکانیزم آینه‌ای است. مکانیزم این دوربین بدین صورت است که نور با عبور از لنز در نهایت به سنسور عکس ختم می‌شود. با توجه به آنکه دیگر نور بر روی منظره یاب نوری (OVF) منعکس نمی‌شود، دوربین های Mirrorless معمولا به منظره یاب های الکترونیکی (EVF) و LCDها متکی هستند. در نتیجه اساسا آن چیزی را که سنسور عکس تشخیص می‌دهد؛ نشان می دهد.

دوربین های بدون آینه با توجه به آنکه از مکانیزم آینه‌ای و منظره یاب نوری برخوردار نیستند، نسبت به دوربین های DSLR ساده‌‌تر، سبک‌تر، حجم‌‌تر و از اجزای کمتری تشکیل شده‌اند. برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید به مطلب دوربین DSLR و دوربین بدون آینه مراجعه کنید.

مقایسه دوربین های بدون آینه و DSLR

دوربین های بدون آینه جدا از بحث سبکی و حجم، نسبت به دورببین های DSLR از مزایای بسیاری برخوردار هستند. وجود منظره یاب الکترونیکی electronic viewfinder در این دوربین ها باعث بوجود آمدن مزایای بسیاری برای عکاسان شده است. با توجه به آنکه همه چیز مستقیما از سنسور تصویر کپی می‌شود، تنظیمات دوربین نظیر تعادل رنگ سفید (White Balance)، اشباع و کنتراست را می‌توان مستقیما از طریق منظره یاب مشاهده کرد.

همچنین این دوربین این امکان را دارد که پوشش های اطلاعاتی اضافی از جمله هیستوگرام های موجود را در منظره یاب قرار دهد. دوربین Mirrorless هنگام ترکیب با سیستم تشخیص کنتراست یا سیستم تشخیص دامنه به عکاس اجازه می‌دهد تا از توانایی زوم بر روی سوژه نهایت استفاده را ببرد.

با اینحال دوربین های بدون آینه دارای معایبی نیز می‌باشند. از جمله، منظره یاب الکترونیکی تنها زمانی می‌تواند فعال باشد که دوربین روشن بوده و به سنسور تصویر، برق رسانی انجام شود. همچنین منظره ‌یاب ‌های الکترونیکی می‌توانند تاخیر، خاموشی و کنتراست بالا داشته باشند که برای برخی عکاسان این شرایط مناسب نباشد. اگرچه مدل های‌ جدید دوربین های بدون آینه ممکن است بسیار سریع و دقیق باشند، اما هنوز هنگام عکاسی سریع، به ویژه درشرایط کم نور، عملکرد خوبی ندارند.

۱۰
اسفند

تنظیم درست عمق میدان در عکاسی ماکرو از اهمیت زیادی برخوردار است در غیر این صورت تصویر چندان گویا و زیبا نخواهد بود. هنگام ثبت عکس های کلوزآپ با عمق میدان بسیار کمی روبرو هستید (حتی در مقادیر دیافراگم کوچک). در بزرگنمایی 1:1، عمق میدان عکس شما ممکن است به قدری باریک باشد که نتوانید سر و پای سوژه‌ هایی مانند مگس را همزمان واضح نشان دهید، حتی اگر فقط چند میلی متر از هم فاصله داشته باشند.

یکی از چالش هایی که در رابطه با عمق عکس های ماکرو وجود دارد، کمبود نور است. عکس‌های کلوزآپ در حالت عادی و بدون متعادل سازیی، طوری به نظر برسد که انگار در وسط روز روی لنز درپوش قرار داده‌ایم. یکسری راهکار برای متعادل سازی نور با عمق میدان در عکاسی ماکرو وجود دارد که در ادامه به معرفی و بررسی هرکدام از آنها می‌پردازیم.

راهکارهای متعادل کردن نور با عمق میدان در عکاسی ماکرو

باز کردن دیافراگم در عکاسی ماکرو

با عمق میدان باریک، نمی‌توان سر و که سوژه هایی مانند مورچه و یا مگس را شارپ نشان داد. اگر مشکلی با این موضوع ندارید، کافیست دیافراگم لنز خود را تا حد ممکن باز کنید و یا چیزی بین f/2.8 تا f/5.6 اندازه دیافراگم را کاهش دهید. با استفاده از این روش شما نور کافی در اختیار دارید.

اما فوکوس کردن دستی لنز در نزدیکترین بزرگنمایی تقریبا غیرممکن می‌شود، چراکه عملا عمق میدانی وجود ندارد. این روش بیشتر بر عکاسی سوژه هایی که در محدوده بزرگنمایی 1:4 تا 1:10 هستند، مناسب است. اما برای عکاسی در اندازه طبیعی 1:1 به هیچ وجه توصیه نمی‌شود.

کاهش اندازه دیافراگم و استفاده از فلش

در این روش دیافراگم را تا f/16 یا f/22 کاهش دهید تا راحتتر بتوانید سوژه‌تان را در فوکوس قرار داده و عمق میدان در عکاسی ماکرو را کنترل بنمایید. همچنین در این روش استفاده از فلاش غیر اجتناب است؛ زیرا مقدار زیادی نور از دست خواهید داد. برای بدست آوردن مهارت بیشتر در تکنیک های متلف عکاسی ماکرو می‌توانید در کلاس آموزش عکاسی در تهران خانه‌ی صنعت و معدن شرکت کنید.

انباشتن مجموعه‌ای از عکس های ماکرو (Focus Stacking)

در این روش ابتدا باید چندین عکس در فواصل فوکوس مختلف بگیرد. سپس بهترین بخش های هر کدام از عکس ها را هنگام ویرایش به هم بچسبانید. با استفاده از این روش می‌توانید تصاویری با کیفیت بسیار بالایی ایجاد کنید، چراکه دیگر مشکلی درباره پراش وجود ندارد. همچنین می‌توانید عمق میدان را به شکل مصنوعی گسترش دهید تا حتی سوژه هایی در بزرگنمایی های بالا را بتوانید کاملاً واضح نشان دهید.

اما این روش زمان زیادی را از شما سلب خواهد کرد. علاوه بر آن به نرم افزارهای تخصصی و ویژه‌ای در این زمینه نیاز دارید تا بتوانید تصاویر را باهم ترکیب کنید. همچنین این روش نسبت به سایر روش ها به تجهیزات تخصصی بیشتری نیاز دارد.

کج کردن صفحه فوکوس در عکاسی ماکرو

برای استفاده از این روش باید از لنزهای ماکرو به نام لنز تیلت شیفت بکار گرفت. این لنزها به شما امکان کج کردن عمق میدان را در امتداد سوژه خود می‌دهد. اما هزینه لنزهای ماکرو تیلت شیفت زیاد است. این لنزها معمولاً روی ماکرو 1:1 فوکوس نکرده و به جای آن روی حدود 1:2 فوکوس دارند.