انواع فلار لنز در عکاسی

فلار لنز یا شراره نوری به حالتی گفته می‌شود که پرتوهای نور با برخورد به قسمت جلویی لنز دوربین به طور بلقوه از قسمت های مختلف آن مانند لنز، دیافراگم و حتی سنسور بازتاب شوند. این حالت باعث کاهش کیفیت تصویر و ایجاد اشیا ناخواسته در تصاویر می‌شود.

باتوجه به موقعیت منبع نور در تصویر، Lens Flare می‌تواند منجر به ایجاد مه یا فقدان کنتراست زیاد، گوی ها و مصنوعات چند ضلعی پراکنده در سراسر تصویر، اشکال نیم دایره ای با رنگ های رنگین کمان، یا ترکیبی از همه‌ی موارد فوق شود.

البته شراره نوری لنز همیشه در عکاسی نامطلوب نیست و گاهی اوقات به طور خلاقانه برای افزودن عناصر هنری به تصاویر و ایجاد حس واقع گرایی استفاده می‌شود. همچنین فلار لنز انواع و حالات مختلفی دارد.

فلار لنز پرده ای (Veiling Flare)

Veiling Flare زمانی ایجاد میشود که منبع نور روشن، خارج از زاویه‌ی دید لنز باشد اما پرتوهای آن به عناصر جلویی برخورد کند. در این شرایط یک مه بسیار قابل توجه یا عدم کنتراست ایجاد میشود. لنزهای عکاسی با کیفیت با عناصر چند لایه، می‌تواند به کاهش فلار پرده‌ای کمک نماید. این نوع از فلار لنز به واسطه عوامل گوناگونی مانند گرد و غبار داخل لنز، قسمت جلویی کثیف و ... می‌تواند تشدید شود.

شراره نوری لنز شبح مانند (Ghosting Flare)

فلار شبح Ghosting Flare، خواه انعکاس منابع روشن و یا اشکالی شبیه به دیافراگم لنز است. این گوی ها و یا اشکال چند ضلعی با رنگ های مختلف، معمولا در یک خط مستقیم از منبع نور ظاهر میشوند. تعداد کل این شبح ها بر اساس تعداد عناصر موجود در هر لنز متفاوت است. معمولا هر چه عناصر بیشتر باشند، شبح های بیشتری نیز در تصاویر ظاهر می‌شوند.

فلار لنز سنسور – فلار نقاط قرمز (Sensor / Red Dot Flare)

به حالتی که پرتوهای نور علاوه بر عناصر لنز و دیافراگم، از سنسور تصویر برداری به لنز منعکس شده و سپس به سنسور تصویر برداری باز می‌گردد، فلار سنسور و یا فلار با نقاط قرمز گفته می‌شود. متاسفانه، به نظر می‌ رسد دوربین ‌های بدون آینه‌ی جدیدتر با فواصل کوتاه، بطور خاص در معرض شراره نوری لنز سنسور هستند.

در کلاس آموزش عکاسی در اصفهان نحوه جلوگیری از فلار لنز در تصاویر و یا استفاده از آنها به عنوان عناصر خلاقانه در عکاسی، پرداخته میشود.

عوامل تاثیر گذار بر شراره نوری لنز (Lens Flare)

عوامل متعدد گوناگونی بر شراره نوری لنز در عکاسی و فیلم برداری تاثیرگذار هستند. از جمله آنها که می‌توانند به طور جدی روی تصاویر تاثیر بگذارند شامل موارد زیر است:

• عناصر لنز
• فاصله ی کانونی
• طراحی لنز
• چند لایه ای ها
• فیلترها
• گرد و غبار لنز
• تمیزی عنصر جلویی

چگونگی اجتباب از فلار لنز

اگر نمی‌خواهید در هنگام عکس برداری و یا فیلم برداری فلار را در صحنه وجود داشته باشد، مراحل زیر را انجام دهید:

• استفاده از کلاهک لنز
• بکارگیری دست یا شی دیگری
• استفاده از لنزهای باکیفیت
• بکارگیری لنزهای پرایم
• تغییر زاویه‌ی دید یا قاب بندی

دستیابی به فوکوس مناسب در عکاسی ماکرو

عکاسی ماکرو از جمله شاخه های عکاسی می‌باشد که بواسطه آن می‌توان عکس های بسیار جذابی ایجاد کرد. این عکاسی نوعی کلوزآپی از سوژه های کوچک، مانند گل و حشرات می‌باشد که برای ثبت آنها چه در طبیعت و چه در استودیو عکاسی، سوژه باید به اندازه کافی بزرگ شود.

عکاسی macro چندان کار آسانی نیست و عکاس باید از مهارت و تخصص کافی برخوردار باشد تا بتواند چنین عکس هایی ثبت کند. در این نوع عکاسی عوامل مختلفی تاثیر دارند تا بتوانید یک تصویر ایده آل به ثبت برسانید. از جمله آنها فوکوس است. برای دستیابی به تجربه و مهارت بیشتر در عکاسی می‌توانید در کلاس آموزش عکاسی در تهران که توسط خانه آموزش برگزار می‌شود شرکت کنید.

فوکوس

فوکوس، فضاییست که توانایی این را دارد که تا جایی که امکان دارد، واضح شود. در عکاسی ماکرو هنگامی که دوربین در دستتان است و می‌خواهید روی یک سوژه‌ای مانند حشره فوکوس کنید، نبض و تنفس شما باعث لرزش کمی دست هایتان می‌شود. برای فوکوس در عکاسی ماکرو یا باید عکس هایتان را بین نفس‌ها و ضربان‌های قلب خود بگیرید و یا ممکن است فوکوس برایتان غیرممکن شود.

در این حالت حتی سیستم های فوکوس خودکار دوربین های DSLR نیز نمی‌توانند با حرکت دست شما هماهنگ شوند. امکان گرفتن عکس هایی با بزرگنمایی 1:1، حتی به صورت دستی ممکن است؛ اما به تکنیک های خاصی نیاز دارد.

فوکوس دستی عکاسی ماکرو

در بزرگنمایی 1:1 عکاسی ماکرو، باید به صورت دستی فرایند فوکوس کردن را انجام دهد. چراکه سیستم فوکوس خودکار در هر دوربینی آنقدر سریع نیست تا با حرکات دست شما هماهنگ باشد. بهترین روش برای فوکوس کردن این است که ابتدا لنز ماکرو را در بزرگنمایی مشخصی ثابت نگه دارید و سپس در حالی که از منظره یاب به صحنه نگاه می‌کنید، به آرامی دوربین را به اندازه چند میلیمتر به جلو و عقب حرکت دهید. این کار را نیز می‌توانید روی یک چوب یا مونوپاد عملی سازید؛ هرگاه تصویر منظره‌یاب واضح بود، عکس بگیرید. البته این روش عالیی نیست اما برای شرایطی که وجود دارد و همچنین برای عکس های 1:1 از حشراتی به اندازه مگس، مناسب است.

فوکوس در بزرگنمایی های گسترده تر

اگر طول سوژه حدود 10 سانتی متر (4الی5 اینچ) بود، فوکوس دستی دیگر هیچ مزیت عمده‌ای نخواهد داشت. فوکوس AF-C را به شما توصیه می‌کنم. زیرا همچنان دست های شما به اندازه‌ای حرکت دارند که بخواهید دوربین‌تان دائماً برای بدست آوردن بهترین فوکوس در این بزرگ‌نمایی ها تنظیم نمایید.

تراز کردن سوژه عکاسی ماکرو با عمق میدان

یکی دیگر از پارامترها بسیار مهم در عکاسی ماکرو، عمق میدان است. برای این منظور سوژه‌تان را تا حد امکان موازی با عمق میدان قرار دهید. سپس انتخاب کنید که کدام قسمت از حشره و یا سوژه‌تان فوکوس شود. معمولا برای سوژه هایی مانند حشرات، چشم های آن به عنوان فوکوس انتخاب می‌شوند. زیرا مهم‌ترین بخش‌ یک تصویر هستند. با این حال گاهی اوقات ممکن است به الگوی بال‌ها اهمیت بیشتری داده شود.

راهکارهای متعادل کردن نور با عمق میدان در عکاسی ماکرو

تنظیم درست عمق میدان در عکاسی ماکرو از اهمیت زیادی برخوردار است در غیر این صورت تصویر چندان گویا و زیبا نخواهد بود. هنگام ثبت عکس های کلوزآپ با عمق میدان بسیار کمی روبرو هستید (حتی در مقادیر دیافراگم کوچک). در بزرگنمایی 1:1، عمق میدان عکس شما ممکن است به قدری باریک باشد که نتوانید سر و پای سوژه‌ هایی مانند مگس را همزمان واضح نشان دهید، حتی اگر فقط چند میلی متر از هم فاصله داشته باشند.

یکی از چالش هایی که در رابطه با عمق عکس های ماکرو وجود دارد، کمبود نور است. عکس‌های کلوزآپ در حالت عادی و بدون متعادل سازیی، طوری به نظر برسد که انگار در وسط روز روی لنز درپوش قرار داده‌ایم. یکسری راهکار برای متعادل سازی نور با عمق میدان در عکاسی ماکرو وجود دارد که در ادامه به معرفی و بررسی هرکدام از آنها می‌پردازیم.

باز کردن دیافراگم در عکاسی ماکرو

با عمق میدان باریک، نمی‌توان سر و که سوژه هایی مانند مورچه و یا مگس را شارپ نشان داد. اگر مشکلی با این موضوع ندارید، کافیست دیافراگم لنز خود را تا حد ممکن باز کنید و یا چیزی بین f/2.8 تا f/5.6 اندازه دیافراگم را کاهش دهید. با استفاده از این روش شما نور کافی در اختیار دارید.

اما فوکوس کردن دستی لنز در نزدیکترین بزرگنمایی تقریبا غیرممکن می‌شود، چراکه عملا عمق میدانی وجود ندارد. این روش بیشتر بر عکاسی سوژه هایی که در محدوده بزرگنمایی 1:4 تا 1:10 هستند، مناسب است. اما برای عکاسی در اندازه طبیعی 1:1 به هیچ وجه توصیه نمی‌شود.

کاهش اندازه دیافراگم و استفاده از فلش

در این روش دیافراگم را تا f/16 یا f/22 کاهش دهید تا راحتتر بتوانید سوژه‌تان را در فوکوس قرار داده و عمق میدان در عکاسی ماکرو را کنترل بنمایید. همچنین در این روش استفاده از فلاش غیر اجتناب است؛ زیرا مقدار زیادی نور از دست خواهید داد. برای بدست آوردن مهارت بیشتر در تکنیک های متلف عکاسی ماکرو می‌توانید در کلاس آموزش عکاسی در تهران خانه‌ی صنعت و معدن شرکت کنید.

انباشتن مجموعه‌ای از عکس های ماکرو (Focus Stacking)

در این روش ابتدا باید چندین عکس در فواصل فوکوس مختلف بگیرد. سپس بهترین بخش های هر کدام از عکس ها را هنگام ویرایش به هم بچسبانید. با استفاده از این روش می‌توانید تصاویری با کیفیت بسیار بالایی ایجاد کنید، چراکه دیگر مشکلی درباره پراش وجود ندارد. همچنین می‌توانید عمق میدان را به شکل مصنوعی گسترش دهید تا حتی سوژه هایی در بزرگنمایی های بالا را بتوانید کاملاً واضح نشان دهید.

اما این روش زمان زیادی را از شما سلب خواهد کرد. علاوه بر آن به نرم افزارهای تخصصی و ویژه‌ای در این زمینه نیاز دارید تا بتوانید تصاویر را باهم ترکیب کنید. همچنین این روش نسبت به سایر روش ها به تجهیزات تخصصی بیشتری نیاز دارد.

کج کردن صفحه فوکوس در عکاسی ماکرو

برای استفاده از این روش باید از لنزهای ماکرو به نام لنز تیلت شیفت بکار گرفت. این لنزها به شما امکان کج کردن عمق میدان را در امتداد سوژه خود می‌دهد. اما هزینه لنزهای ماکرو تیلت شیفت زیاد است. این لنزها معمولاً روی ماکرو 1:1 فوکوس نکرده و به جای آن روی حدود 1:2 فوکوس دارند.

راه های درآمدزایی از گالری عکاسی

برخی از عکاسان به تاسیس گالری عکاسی فکر می‌کنند و یا برخی نی درحال حاضر صاحب یک گالری هستند. اما تاسیس یک گالری هنری نیاز به یک حداقل سرمایه‌ای دارد. داشتن گالری از جمله کسب و کارهایی میباشد که هم دارای درآمدهای متغییر است و هم ثابت. این درآمدها می‌تواند شامل کمیسیون فروش از گالری و فروشگاه، پیش‌پرداخت کرایه نمایشگاه، ورکشاپ‌هایی که هر چند وقت یک بار برگزار می‌شوند، و دستمزد مشاوره باشد. اما چگونه سیاست مناسبی در اینباره داشته باشیم تا بتوانیم به درآمد مناسبی دستیابیم؟

کمیسیون فروش

عامل اصلی بیشتر درآمدزایی گالری عکاسی و دیگر صنف ها، کمیسیون یا درصد فروش است. گالری های مختلف میزان درصد فروش متفاوتی دارند. درصد فروشی که گالری برای خود بر می‌دارد به هزینه های کرایه گالری، سطح خدماتی که ارائه می‌دهد، شهرت عکاس و گالری وابسته است. توصیه می‌شود عکاسان برای شانس بهتر فروش آثارشان به سراغ گالری‌ هایی با درصد فروش بالاتر روند.

کرایه نمایشگاه گالری عکاسی

در این حالت گالری به جای اینکه تمام هزینه های دریافتی خود را بر دریافت کمیسیون متمرکز کند، بخشی از هزینه دریافتی را به کرایه گالری و بخشی دیگر را به کمیسیون اختصاص می‌دهد. بدین صورت که گالر از هنرمندان یا عکاس بیعانه یا پیش‌پرداخت می‌گیرد، اما نسبت به قبل کمیسیون کمتری دریافت می‌کند.

اگر تصمیم دارید که گالری‌ای را تاسیس کنید، فراموش نکنید که تلفیق درآمدهای ثابت و متغیر برای بقاء بلندمدت نکته‌ای کلیدی است. همچنین اگر هنرمند و یا عکاس هستید، مراقب گالری هایی که پیش‌پرداخت زیاد و کمیسیون خیلی کم می‌گیرند یا اصلاً کمیسیونی نمی‌گیرند باشید. چراکه این دسته گالری ها انگیزه‌ی کمتری برای فروش آثار خواهد داشت.

رویدادها

با اجاره دادن بخشی از فضای گالری عکاسی خود به کسب و کارهای دیگر، چه از طریق اجرت ورکشاپ شرکت‌کنندگان یا کرایه‌ی اتاق توسط مدیر یک رویداد، می‌توانید درآمدی را کسب کنید. همچنین برگزاری رویدادهای رایگان می‌توانند بخشی از استراتژی بازاریابی گالری باشد.

فروشگاه گالری و کافه

بسیاری از گالری های عکاسی و یا حوزه های دیگر، فروشگاهی در خود نیز دارند که اقلامی مانند عکس و کارت از هنرمندان‌شان، یا چیزهای دست‌سازی مثل سرامیک و زیورآلات می‌فروشد. از این طریق هم درآمد از طریق کمیسیون و کرایه را خواهید داشت و هم از فروش چیزهای دیگر.

خدمات و هزینه های گالری عکاسی

هزینه های گالری عکاسی بوسیله کرایه یا کمیسیونی که از هنرمند یا عکاس دریافت می‌کند، پرداخت می‌شود. این هزینه‌ها مشتمل‌اند بر هزینه‌ی اجاره مکان، دستمزد کارکنان، بیمه، حمل‌ونقل، بازاریابی، هزینه‌ی برق، آب، گاز و تلفن، و مالیات. اگر مکان برگزاری گالری برای خودتان نباشد، اجاره احتمالاً بزرگترین هزینه‌ی بعدی‌تان خواهد بود. این موضوع می‌تواند بسته به بزرگی مکان، محله قرارگیری آن، قدمت ساختمان و ... تغییر کند.

برای بدست آوردن اطلاعات بیشتر از این حوزه میتوانید به لینک راه های کسب درآمد از گالری عکاسی مراجعه کنید.

همه چیز دربار عکاسی مد و فشن

عکاسی مد و فشن یکی از پرطرفدارترین شاخه ها در دنیای عکاسی محسوب می‌شود. در این این عکاسی معمولاً از مدل هایی استفاده می‌شود که چیز خاصی، مانند لباس ها، اکسسوری ها، کفش، عطر و سایر محصولات مارک دار طراحی شده توسط خانه های مد در سراسر جهان، را نمایش دهند.

عکاسی مد و فشن همواره با گذر زمان درحال تغییر کردن و بروز شدن هست به همین دلیل توانسته از گذشته تا کنون دوام داشته باشد. این نوع عکاسی تقریبا از سال 1840 آغاز شد. این نوع شاخه عکاسی به نوعی هنر تصوری محسوب می‌شود نه هنر کاربردی. چراکه تصاویر ایجاد شده عملکرد سودمندانه‌ای ندارند.

عکاسی مد با توجه به حوزه بکارگیری آن، انواع مختلفی دارد که شامل موارد زیر است:

• مد کاتالوگ Catalogue Photography
• عکاسی مد عالی High Fashion photography
• مد خیابانی Street Fashion Photography
• عکاسی مد ادیتوریال Editorial Fashion Photography

ارتباط عکاسی فشن با هنر

عکاسی مد، پیوند و ارتباط نزدیکی با هنر معاصر، فرهنگ عامه و رسانه ها دارد. این حوزه عکاسی نه تنها بیانگر نگرش ها، آرزوها و سلیقه های مردمیست، بلکه منعکس کننده دیدگاه هایی است که زنان در مورد تصویر خود از جنسیت دارند. امروزه مجلات بسیاری هستند که از این سبک عکاسی برای تصاویر جلد و کاور خود استفاده می‌کنند.

همچنین برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید به مطلب عکاسی مد مراجعه کنید.

پاریس و فشن

تمام گرایش های اصلی عکاسی مد از پاریس و برلین نشات می‌گرفت. درواقع این گرایش های مد در فرانسه و آلمان بود که در Harper’s Bazaar و Vogue به نمایش گذاشته می‌شد. باتوجه به آنکه بسیاری از بزرگترین لباس های بزرگ و خانه های مد در پاریس واقع شده بودند، اینجا بود که بیشتر پیشگامان عکاسی مد را انجام دادند.

عکاسی فشن و مد قرن 21

عکاسی مد در قرن 21 را سه چیز همراه بود: 1. بمب گذاری های 11 سپتامبر 2. فقیر شدن جهان سوم 3. رکود اقتصادی (2007-2014). این عوامل به طرق مختلفی بر دنیای مد و طراحی لباس تاثیر گذاشتند. 
در این قرن به منظور فرار برای کاهش عدم قطعیت های مالی و سیاسی، احیای عکس های مد سورئالیستی یا سبک کیچ و همچنین استفاده مداوم از افراد مشهور و سوپرمدل های قدیمی را تشویق کرده است. نارضایتی فزاینده از ارزش های تثبیت شده پس از ریاضت اقتصادی درتمام دنیا، همچنان باعث تحریک استفاده از عناصر بحث برانگیز در طراحی عکس های مد و فشن شده است.

رایجترین اشتباهات در هنگام ورود به عرصه کسب و کار عکاسی

کسب و کار عکاسی یکی از جذابترین مشاغلی است که میتوان به راحتی اشاره کرد. عکاسی یکی از حرفه های محبوب در دنیا است که از طرفداران بسیاری برخوردار می‌باشد. شرایط دنبال کردن هنر عکاسی به عنوان با یک حرفه کاری و یا صرفا از روی سرگمی و علاقه، باهمدیگر کاملا متفاوت است. بسیاری از عکاسان پس از مواجه شدن با موانع موجود در راه بازارکار عکاسی، سختی‌های کار را درک کرده و بسیاری با شکست مواجه می‌شوند.

در ادامه به 5 اشتباه راج در هنگام ورود به بازارکار عکاسی می‌پردازیم. همچنین برای کسب اطلاعات بیشتر نیز میتوانید به مقاله اشتباهات رایج در ورود به بازارکار عکاسی مراجعه نمایید.

داشتن انتظارات غلط

فعالیت در حوزه بازار کار عکاسی دیگر هنر و سرگرمی نیست بلکه راهی برای کسب درامد و ارائه خدمات است. مشتریان شما انتظارها و نیازهایی دارند که شما به‌عنوان یک عکاس وظیفه دارید که با گرفتن دستمزد معقولی از آنها، این انتظارات را برآورده سازید. مشتریان، شما را بر اساس کارهای قبلی‌تان استخدام می‌کنند و توقع دارند سبک کاری‌تان را برایشان تکرار کنید نه اینکه سبک و مدل جدیدی را خلق یا امتحان کنید. اصلا ملزومیتی مبنی بر اینکه علاقه همیشه باید تبدیل به حرفه شود، نیست.

عدم تمرکز روی یک حوزه کاری

برای موفق شدن خصوصا در عکاسی، اکیداً توصیه می‌کنم که تنها روی یک ژانر متمرکز و متخصص شوید. هنگامی که وقت و انرژی تان را در تمامی شاخه های عکاسی صرف می‌کنید، به آهستگی در آنها رشد خواهید کرد و احتمالاً دیگر وقت کافی برای بزرگ شدن در یکی از این حوزه‌ها را نخواهید داشت. شما باید در حوزه موردنظرتان زمان زیادی را سرمایه‌گذاری کنید.

یکی از این شاخه ها را که در آن نسبت به بقیه بهتر هستید و علاقه بیشتری نیز در آن دارید را انتخاب کنید و خودتان را در آن رشد و حرفه‌ای سازید.

عدم درک مخاطب در بازارکار عکاسی

برای موفقیت در بازارکار عکاسی، باید همواره بتوانید خواسته ها و ارزش های مخاطبانتان را درک کنید و اطلاعاتتان را در اینباره بروز نگه دارید. برای این منظور باید زمان کافی بگذارید تا متوجه شوید مخاطبان‌تان چه می‌خواهند و پیام‌تان را با راه حل آنها تطبیق دهید.‌

گم شدن در مسائل فنی

هنگامی که بر جنبه های فنی عکاسی تمرکز نمایید و یا سعی می‌کنید خدمات‌تان را با به رخ کشیدن امکانات فنی دوربین‌ها و تجهیزات آن، کارمتا را بفروشید، توانایتان برای ایجاد ارتباط احساسی با مشتری از دست می‌دهید. آنها با عکس‌ها نمی‌توانند ارتباط برقرار کنند چرا که عکاسی را به‌همان بینشی که ما به‌عنوان عکاس می‌توانیم می‌بینید، نمی‌بینند.

عدم شناخت محصول در بازارکار عکاسی

برای یک عکاس، هدف تنها عکس گرفتن نیست. عکس و قابلیت‌های فنی شما صرفاً ابزاری برای دست‌یابی هدف مشتری از گرفتن عکس هستند.
‌

تمام نکات عکاسی کردن با فلش

یکی از ترفندهای بسیار پرکاربرد در عکاسی استفاده از فلش است. استفاده نادرست از این قابلیت می‌تواند تصاویر نامطلوب و نامنسجم ایجاد نماید. با استفاده از فلش دوربین می‌توان نورپردازی بهتری داشته باشیم به همین منظور از آن در عکاسی بسیار استفاده میشود.

اما برخلاف تصورات، هدف از استفاده فلاش دوربین تنها روشن کردن یک صحنه یا موضوع نزدیک نیست. درواقع نور فلاش می‌تواند نور محیط را تنظیم، بر عناصر تصویر تأکید و جلوه های ویژه‌ای در عکس شما ایجاد نماید.

فلاش در عکاسی

فلاش درواقع یک نوع وسیله‌ای کوچک است که از آن برای نورپردازی صحنه‌های ها کم نور در عکاسی استفاده می‌شود. این وسیله در کسری از ثانیه از خود نور ساطع کرده و باعث روشن شدن سوژه موردنظر میشود. برخی از آنها با باتری یا شارژر و برخی دیگر با برق کار میکنند. 

چند روش متفاوت در دنیای عکاسی برای استفاده از فلش وجود دارد. روش ها و نکات عکاسی با فلش به شرح زیر می‌باشند:

عکاسی با نور دیفیوز فلاش

دیفیوزر اندازه ناحیه فلاش دوربین را بزرگتر می‌کند تا نوری ملایم تر و یکنواخت تری ایجاد شود. این وسیله به فلاش اکسترنال شما متصل شده و نور را به خوبی پخش می‌کند. در نتیجه باعث می‌شود نور نرم تر و محو تر بنظر برسد. از دیفیوزر برای فلاش داخلی دوربین نیز می‌توان بکار گرفت.

نور محیط

این تکنیک باعث می‌شود که نور محیط و پس زمینه در تصویر نمایان شود. در نتیجه زمینه را به سوژه شما اضافه کرده و به عکس شما احساس می‌دهد. در صورت استفاده مناسب از این تکنیک می‌توانید تفاوت توقف نور در پس زمینه و پیش زمینه را جبران کنید و سوژه خود را به درستی در معرض دید قرار دهید.

استفاده از فیلترهای رنگی

این فیلترها را می‌توان به فلاش شما متصل کرد تا رنگ نوری را به نوری که از آن ساطع می‌شود، اضافه کند. علاوه بر خلق جلوه های جذاب، از آن برای تطبیق رنگ فلاش با نور محیط نیز استفاده می‌شود.

فناوری TTL

TTL یا Through-The-Lens به فلاش کمک می‌کند تا عکسبرداری در شرایط تغییر نور محیط بسیار راحت‌تر صورت گیرد. هنگامی که فعال می‌شود، فلاش بسیار سریع با دوربین ارتباط برقرار می‌کند. بعد از آن وضعیت روشنایی فعلی و فاصله بین فلاش و سوژه را بررسی کرده تا قدرت فلاش مورد نیاز برای روشن کردن صحنه تعیین گردد.

بیش از یک فلاش

منظور از عکاسی با چند فلاش این است که برای ایجاد سایه، هایلایت و حتی گاهی چراغ های حاشیه‌ای روی سوژه خود از چندین چراغ استفاده کنید. از این طریق میتوانید یک نورپردازی سه بعدی ایجاد نمایید.

نکات لازم برای ایجاد استودیو عکاسی

برپایی و تشکیل یک استودیو عکاسی شخصی، میتواند آرزوی هر عکاس باشد. بسیاری از عکاسان داشتن یک آتلیه شخصی را کاملا کار غیر ممکن و دست نیافتنی می‌دانند. به طوری که این اصلا اینگونه نیست.دامه به نکاتی اشاره میکنیم که شما را در ساخت استودیو عکاسی یاری میکند.

محل راه اندازی استودیو عکاسی

تصمیم گیری در مورد محل ساخت استودیو عکاسی درواقع به لیست مشتری های شما و بودجه‌تان بستگی دارد. اگر مشتری های شما بیشتر جوان ها و قشر متوسطه ی جامعه هستند و بودجه‌ی زیادی نیز ندارید، بهتر است در محل های قدیمی‌تر و معمولی‌تر استودیوتان را تاسیس کنید.

اما اگر مشتری های شما قشر بالای جامعه هستند، طبیعتا یک اتلیه در محل های معمولی را نمی‌پذیرند. در نتیجه بهتر است آتلیه خود را در محل های بهتری راه اندازی کنید که مسلما نیاز به سرمایه اولیه زیادی است.

طراحی داخلی استودیو عکاسی

شما باید فضای در دسترستان را با توجه به احتیاجات و کار های مختلف‌تان تفکیک کنید. مثلا عکاسان پرتره فضایی برای چینش پس زمینه و تجهیزات نورپردازی احتیاج دارند. همچنین عکاسی از غذا و یا محصویلا ممکن است به میز و صندلی و یا پشت زمینه خاصی لازم باشد.

رنگ دیوارها در کار عکاسی بسیار تاثیر گذر است. اگر می‌خواهید انعکاس نور بیشتری داشته باشید و سایه ها را از بین ببرید، رنگ های ملایم مانند سفید یک گزینه عالی برای رنگ دیوار محسوب می‌شود. باتوجه به آنکه همواره باید تجهیزات نورپردازی و عکاسی را جابجا کنید، بهتر از کفپوش های چوبی یا سرامیکی برای آتلیه خود استفاده کنید.

تجهیزات نورپردازی برای استودیو

تنظیم نور مهمترین و حیاتی‌ترین عمل در عکاسی که بواسطه تجهیزات نورپردازی فراهم میشود. علاوه بر داشتن تجهیزات لازم برای عکسبرداری، به یک آتلیه آفتاب خور نیز نیاز دارید. از این طریق می‌توانید از نور طبیعی خورشید نیز برای عکاسی هایتان استفاده کنید.

مهمترین تجهیزات نورپردازی برای استودیو شامل موارد زیر هستند:

• لامپ های  LED  (LED Lamps)
• اسپید لایت (Speedlights)
• اصلاح کننده های نور (Modifiers)

انواع Modifiers

چترها (Umbrellas): در استودیو عکاسی از آن برای عکسبرداری تصاویری با نور یکنواخت استفاده می‌شود. چترها شامل دو نوع چتر بازتابی و چتر شفاف هستند. چتر بازتابی، نور را بخوبی بازتاب کرده و به سمت سوژه هدایت می‌کند. چتر شفاف، پشت به سوژه قرار گرفته و برای عکاسی پرتره و تبلیغاتی عالی هستند.

سافت باکس (Softbox): سافت باکس ها چترهایی به شکل مستطیل یا هشت ضلعی و بسیار شبیه به پنجره هستند. این تجهیزات نور نرم را بر روی سوژه پخش می‌کند.

اسکریم یا پنل دیفیوزر (Scrims): پنل دیفیوزر یک صفحه‌ی مستطیلی شکل هستند و به راحتی می‌توان آنها را هر جایی حمل کرد. از این تجهیزات هم برای استفاده در محل های باز و نور طبیعی و هم در استودیو عکاسی و نورهای مصنوعی استفاده می‌شود.

تاریخچه شرکت پولاروید

عکاسی پولاروید نوعی روش عکاسی می‌باشد که در آن پس از چند ثانیه عکسبرداری، عکس به طور چاپی از دوربین خارج شده و به راحتی می‌توانید آنرا مشاهده نمایید. پولاروید ابتدا فعالیت خود را در سال 1937 آغاز کرد. دکتر لند، مخترع و موسس پولاروید، شرکت خود را در دهه 1930 میلادی راه اندازی کرد. نخستین دوربین پولاروید این شرکت در کریسمس 1948 در مرکز شهر بوستون به فروش رسید.

عکاسی فوری با دوربین پولاروید تمام عملیات موجود در اتاق تاریک را در داخل خود فیلم قرار می‌دهد. بدین شرح که ابتدا این فیلم باید از لنز دوربین نور بگیرد تا بتواند آن را به یک تصویر منفی تبدیل کند؛ سپس عکس را معکوس کرده و یک تصویر مثبت ساخته می‌شود. اختراع عکاسی فوری توسط پولاروید، راه جدیدی در عکاسی ایجاد کرد که تنها به فروش دوربین محدود نمی‌شد.

برای دریافت اطلاعات بیشتر می‌توانید به مطلب عکاسی پولاروید مراجعه نمایید.

ویژگی عکس های پولاروید

اگر به تصویر زیر توجه کنید، می‌بینید که تمامی عکس های پولاروید دارای حاشیه های سفید رنگ در اطراف خود هستند. معمولا افراد از فضای این حاشیه ها استفاده می‌کنند و از آن برای درج تاریخ و یادداشت بکار می‌گیرند. در اغلب مواقع ابعاد خود عکس مربع است. از جمله سایزهای رایج و استاندارد چاپ پولاروید 7.9*7.9 برای عکس و 10.7*8.9 برای حاشیه است. کاغذ مورد استفاده در این دوربین ها، مانند نمونه کلاسیک معمولا براق است.

سرانجام عکاسی پولاروید

برای کاهش هزینه های عکاسی پولاروید، این شرکت تصمیم گرفت تقریباً تمامی محصولات جدید فوری و فیلمبرداری را در چین و دیگر کشورها با دستمزد پایینتر تولید نماید. اقدامی که باعث شد پولاروید بیشتر امکانات تولید ماساچوست را تعطیل کند.

پولاروید اعلام کرد که این شرکت تولید فیلم فوری را در سال 2008 متوقف خواهد کرد. در آخر نیز عصر چرخش و چرخش ناگهانی پولارویدها به نقطه پایانی خود رسید. بعد از این اعلام پولاروید، گروهی از کارمندان سابق یک کارخانه تولید فیلم پلاروید در هلند خریداری کردند. این شرکت The Impossible Project نام داشت.

موزه MIT

عکاسی پرتره پولاروید از لیدی گاگا، که در طی یک کنفرانس مطبوعاتی در موزه MIT در کمبریج در سال 2010 رونمایی شد. پولاروید طی یک رویداد مطبوعاتی از اهدای 10 هزار مورد بایگانی به موزه MIT خبر داد. قبل از این رویداد از خانوم گاگا توسط یک دوربین کلاسیک 20 × 24 Polaroid عکس گرفته شد. این دوربین تنها دوربین موجود در جهان است که در استودیویی در شهر نیویورک نگهداری می‌شود.